Nikomu specjalnie nie trzeba tłumaczyć, że żyjemy w czasach kiedy słowo „pomagam” staje się szczególnie aktualne. Tak naprawdę pomagać można zawsze, bez względu na okoliczności w jakich obecnie znajduje się współczesny świat. Niestety czasem pomoc może przynieść odwrotne skutki do tych, które zakładamy i tak jak od miłości do nienawiści jest tylko mały krok, tak od pomagania do szkodzenia też niewiele brakuje. Przeanalizowałem kilka artykułów i dziś opowiem Wam o tym jak pomagać żeby nie szkodzić.
Nie odmawiaj komuś prawa do pomocy?
Czasami chcąc pomóc staramy się przelewać na siłę pozytywne uczucia, koniecznie zachęcając aby ta osoba, której chcemy pomóc poczuła się lepiej. Podam to na przykładzie. Załóżmy, że spotykamy smutną osobę. Nasza pierwsza reakcja brzmi: „Nie bądź smutna, uśmiechnij się, będzie dobrze”.
To że chcemy aby osoba poczuła się lepiej jest jak najbardziej ok. Ale może ta osoba nie przeszła jeszcze fazy, w której wypuściła na zewnątrz swój smutek. Takim zabiegiem możemy nieświadomie pozbawić tę osobę, prawa okazywania swoich emocji. Czasami, zamiast na siłę zmuszać kogoś do zmiany nastroju, wystarczy powiedzieć: będzie dobrze, jestem z tobą! Będzie to nie tylko wraz wsparcia i sympatii ale też zgoda na okazywanie uczyć, które siedzą w drugiej osobie.
Syndrom białego wybawcy.
To chyba najgorsza forma pomocy. Czasem pomagając wydaje nam się, że rośniemy do miana zabawcy narodu, tym samym podkreślając swoją wyższość i lepszość. Prowadzi to do sytuacji kiedy dosłownie spychany osobę pokrzywdzoną do kogoś bezradnego, kto nie jest w stanie poradzić sobie bez nas. Czyniąc tej osobie jeszcze więcej emocjonalnej szkody.
Rozwiązanie: nie staraj się leczyć własnych kompleksów, tłumacząc się pomocą. Jeśli to robisz doceń osobę, której pomagasz.
Wujek dobra rada.
Czasami wydaje się nam… że wiemy najlepiej nie tylko co czuje druga osoba, ale i co powinna zrobić i jakie znaleźć rozwiązanie. Nie zawsze jednak mamy pełny ogląd sytuacji. Tym bardziej nie potrafimy odczytać wszystkich emocji, które towarzysza pokrzywdzonej osobie w trudnych chwilach. Są takie momenty kiedy pomocą będzie samo dobre słowo, nie musisz od razu wygłaszać wszystkich swoich mądrości i rozwiązań, które przyszły ci do głowy.
Pomagaj… ale nie kosztem własnego zdrowia.
To kolejna pułapka pomagania. Pomaganie może dostarczać dużo energii, radości i motywacji. Może dostarczać bardzo dużo pozytywnych rzeczy ale… nie zapominaj, że pomaganie to także ciężka praca, a żeby była efektywna, nie zapomnij w czasie pomagania o samemu sobie.
Pamiętaj, że pomaganie musi się wiązać z bezinteresownym wsparciem i musisz się liczyć, że być może osoba obdarowana nie będzie w stanie „spłacić długu” wdzięczności. Na to musisz się przygotować. Mało tego nie możesz tego oczekiwać. Takie działanie spowoduje tylko twoją frustrację i zniechęci do pomocy kolejnym razem. A tak jak mówiłem pomagać należy cały czas, nie tylko w chwili „powszechnej mobilizacji”.
Czasem nie trzeba aż tyle ile chcesz dać.
Na pewno znacie pojęcie „zagłaskania na śmierć”. Czy coś potrzeba? Czy mogę pomóc? Czy jeszcze coś potrzeba? Czy dobrze się czujesz? STOP! Osoba, która jest w trudnym momencie, nie chce stale słyszeć, że w niej jest. Takimi tekstami tylko stale przypominacie jej o trudnych chwilach, od których po prostu chce się odciąć.
Jak szukać rozwiania aby pomóc, ale nie zagłaskać na śmierć? Mniej słów… więcej gestów a uścisk lub przytulnie czasem wyraża więcej niż ich 1000.
Kochani, nie ma nic lepszego niż pomaganie innym. Ale pomagać też należy z głową. Oczywiście nie traktujcie tego postu odnosząc się do sytuacji na Ukrainie. Wojna to sytuacja skrajna i trudno tutaj komuś radzić jak ma się zachować. Każda pomoc się liczy, jeśli płynie z dobroci serca i nikomu nie wolno oceniać czy to co ktoś robi dla innej osoby jest dobre czy złe. Jeśli chcesz działać, działaj… byle nie szkodzić innym i samemu sobie!
KLIKNIJ TUTAJ: Jak pomóc Ukrainie? Lista zbiórek i akcji charytatywnych
![PL🇵🇱: LULLA LA POLACA… OJ ŻYĆ TO ONA POTRAFI! Recenzja książki! Na wstępie zacznę od swojego oburzenia! 😁 Że ja, będąc wieloletnim przyjacielem Lulla La Polaca i zajmując się zawodowo recenzowaniem książek… nie zostałem uraczony egzemplarzem recenzenckim od Wydawnictwa Znak. Biografia Lulli była obowiązkową książką w mojej bibliotece i musiała się w niej znaleźć. Nie mniej jednak liczyłem, że Wydawca uwzględni mnie w swojej liście kontaktowej. Niestety nie…, bez łaski! Książkę i tak sobie kupiłem, a że Lulla jest dla mnie wyjątkowo ważną postacią i tak podzielę się z Wami wrażeniami z jej biografii! Zapraszam na najnowszą recenzję. …[…] niech Was nie zwiedzie blichtr, cyrkonie i pióra wybrzmiewające z okładki. Bo to książka nie tylko będąca biografią kolorowego ptaka kochającego Warszawę, ale ogromna skarbnica wiedzy poprzez przekrój 86 lat historii pisanej za życia. To opowieść o życiu w cieniu dziecięcych wspomnień II wojny światowej, bogactwa i absurdów PRL-u, czy też ostatecznie odnajdywaniu swojego miejsca we współczesności. Optymistyczny charakter autorki wybrzmiewa z każdej czytanej strony. Choć jestem pewien, że nieraz na Waszej twarzy pojawi się uśmiech czytając tę książkę, to nie zabraknie momentów wzruszeń czy uronienia łez. Bo ta książka to też opowieść o przemijaniu i ocaleniu od zapomnienia, bo Lulla po prostu chce żyć! Dokładnie tak jak sobie wymarzyła i tutaj to pokazuje! […]… Pełną recenzję znajdziecie na moim blogu: www.zwyczajnychlopak.pl ENG🇬🇧: LULLA LA POLACA… OH SHE CAN LIVE! Book review!
Check new review on my blog: www.zwyczajnychlopak.pl #blog #lullalapolaca #recenzjaksiazki #book #bookstagram #biografia #czytam #lovebooks #czytampolskieksiążki #czytampolskichautorów #zwyczajnychlopak](https://zwyczajnychlopak.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)
