Chociaż temat przyjaźni pojawia się wielokrotnie i to w większości nowopowstających książkach, to bardzo rzadko autor decyduje się aby był to główny nurt jego powieści. Zazwyczaj stanowi on uzupełnienie wątku romantycznego, kryminalnego lub jako wzbogacenie powieści obyczajowej. Tymczasem Maciej Marcisz, właśnie na przyjaźni oparł fabułę swojej drugiej książki pt. „Książka o przyjaźni”, jest to na tyle nowatorskie i innowacyjne, że sprawiło, iż chciałem się z nią zapoznać. Czy ta powieść została moją przyjaciółką? I czy Maciek powtórzył sukces debiutanckich Taśm rodzinnych? Zapraszam na nową recenzję.

Książki Sally Rooney owiane są swojego rodzaju legendą jakby były to najlepsze książki opisujące współczesne czasy. I pod zachwytami nad powieścią „Normalni ludzie” podpisało się wiele osób, nazywając ją nawet „najważniejszą powieścią ostatnich lat”, doczekała się serialowej ekranizacji i miana bestsellera. Tymczasem ja do tej lektury miałem stosunek dość mieszany. Dlatego też, kiedy otrzymałem propozycję recenzji kolejnej książki tejże autorki, która notabene była jej debiutem, podszedłem do niej z oczekiwaniem, że tym razem musi być lepiej. Sugerowały to liczne recenzje i polecenia, nawet takich gwiazd, jak Taylor Swift . Czy było? Zapraszam na najnowszą recenzję książki pt. „Rozmowy z przyjaciółmi”.

Książki biograficzne i literatura faktu, to nie jest mój ulubiony gatunek literatury. Właściwie to trudno mi jest określić, dlaczego? Wszak poznając historie innych ludzi możemy wyciągnąć wiele nauki dla własnego życia. Tymczasem literatura biograficzna kojarzy mi się z nudnymi wzmiankami na temat autorów wybranych dzieł z kart szkolnego podręcznika.
Z drugiej strony mówi się, że nie ma nic ciekawszego niż historia, a w szczególności historia, która dzieje się za naszego życia i może mieć na nie wpływ. Tak więc Kim Dzong Un czyli przywódca Korei Północnej, czy tego chcemy czy nie, jest jedną z tych postaci, która zapisze się na kartach historii. Toteż czy poznanie ksiązkowej biografii jednego z największych współczesnych dyktatorów świata, okazało się pasjonującą i wartościową lekturą? Zapraszam na recenzję książki „Kim Dzong Un. Historia dyktatora”

Są książki, które wciągają od pierwszej strony sprawiając, że dosłownie połykasz ją w kilka godzin. Są też takie, które nawet jeśli nie mają porywającej fabuły, po prostu dobrze się czyta. „Wspaniali jesteśmy tylko przez chwilę”, tak naprawdę nie należy ani do jednych ani do drugich… a jednocześnie są utworem, którego po prostu nie da się nie podziwiać. Jak to w ogóle możliwe? Zachęcam do przeczytania kolejnej recenzji…