Prawdą jest, że moda rządzi się swoimi prawami i coraz trudniej jest dziś zadziwić swoich odbiorców. Moda w 2023 roku również coraz mniej poddaje się kanonom płci, coraz bardziej zmierza do niebinarnej identyfikacji. Moda w stylu unisex już nikogo nie dziwi. A to, co jeszcze kilka lat temu było tworzone dla kobiet lub mężczyzn, coraz częściej zakłada płeć przeciwna. Czym zatem jest moda unisex, i czy zapanuje wśród masowych odbiorców?
Unisex czyli co?
ZOBACZ TEŻ: PARADA RÓWNOŚCI… A KOMU TO POTRZEBNE?
Co niosą za sobą, co zmieniły i czy w 2023 roku warto dalej je organizować?
Trochę historii…
Unisex, nie jest też niczym nowym jeśli chodzi o samą modę. Projektanci od lat tworzą swoje ubrania w myśl zasady dostępności dla wszystkich, ale to w dzisiejszych czasach pojęcie unisex zyskało na znaczeniu. I choć zaczęło się niewinnie od luźnych t-shirtów, spodni typu bojówek czy trampek, z czasem wielcy kreatorzy mody zaczęli tworzyć tuniki, spódnice, garnitury czy nawet sukienki, które mogą nosić zarówno kobiety jak i mężczyźni. Ciekawe w tym zjawisku jest to, że zazwyczaj kroje unisex, nie tylko są nad wyraz oryginalne ale też często… bardzo odważne.
Tak naprawdę zacieranie granic pomiędzy tym co damskie i męskie sięga już czasów początku XX wieku i to głównie za sprawą kobiet, które zaczęły eksperymentować ze swoim wyglądem, ścinać włosy na „chłopczycę”, czy pożyczając męskie ubrania od swoich partnerów. I nawet u takich kultowych postaci jak Coco Chanel, możemy znaleźć liczne projekty, które bardziej ukrywały kobiecość, niż ją eksponowały.
Płeć męska była przez wiele lat (i nadal w pewnych kręgach jest) znacznie bardziej konserwatywna jeśli chodzi o przełamywanie się do damskiej części garderoby. Za prekursora zmian można uznać np. Dom Mody Pierre Cardin, który jako pierwszy zaprezentował na wybiegach modeli w tunikach, futrach, czy długich szalikach, dotychczas utożsamianych z damskim outfitem. To wszystko jednak nijak miało się do tego czym unisex jest dziś.
Moda typu unisex na wybiegach.
Na współczesnych wybiegach prezentujących męską garderobę, coraz mniej dziwią buty na wysokim obcasie, szerokie spódnice w męskim wydaniu, czy też obcisłe body lub koszulki. Dla równowagi jednak należy zaznaczyć, że kobiety w męskich garniturach, krawatach czy szerokich koszulach pojawią się już od dawna i zdaniem projektantów granice męskiego i damskiego świata od dawna już nie istnieją i ten fakt należy przekazać w modzie.
Należy też jasno podkreślić, że duże znaczenie dla rozpopularyzowania mody typu unisex miało środowisko LGBT+ oraz wzrost tolerancji dla tego środowiska na świecie (przynajmniej na Zachodzie). Kultura szeroko rozumianego Queer, przełamywanie tabu i identyfikację płci za pomocą mody, im więcej celebrytów uległo temu zjawisku (spójrz choćby np. na stylizacje Harrego Styles’a Ruby Rose czy Jadena Smith’a), tym młodzież chętniej przekonywała się do eksperymentów w tej dziedzinie. Zaczęła łamać coraz więcej schematów i przełamywać przyjęte kanony.
POLECAM: MNIEJ ŻUŻLA… WIĘCEJ SERCA.
Recenzja książki „Bez hamulców. Ostatnia prosta”
Światowe marki, które w swoich kolekcjach wprowadziły modę typu unisex same również wielokrotnie podkreślały swoje wsparcie dla równości płci i orientacji seksualnej. Wśród marek, które w swojej idei posługują się mianem gender fluid można wymienić takie brandy jak: Amercian Apparel, Untitled&Co z Toronto, Boy London, Rad Hourani, Polham. Ale i te znacznie bardziej popularne jak choćby H&M, ZARA czy ogólnie cała grupa INDITEX. Misją tych sieci jest tworzenie ubrań dla wszystkich, zacierając granice pomiędzy płcią.
Ilu zwolenników, tylu przeciwników
Moda typu unisex ma zarówno szerokie grono zwolenników jak i hejterów. Głównym podnoszonym argumentem wśród przeciwników jest stwierdzenie, że męskie ubrania wcale nie dodają kobietom kobiecości, zaś damskie noszone przez mężczyzn stanowczo odejmują męskości. Tylko czy ludziom, którzy decydują się na modę tego typu naprawdę na tym zależy? Trochę jest ten argument bez wyrazu, gdyż zazwyczaj osoby gustujący w modzie unisex, właśnie sprzeciwiają się identyfikacji tego typu poprzez ubrania, które mają na sobie.
Osobiście uwielbiam eksperymentować z modą i wyszukiwać oryginalne ubrania, których” pewnie nikt inny by nie założył. Tak właśnie było z tym siateczkowym body, które mam na sobie. Szukając inspiracji do tego postu chciałem znaleźć coś co zdecydowanie należy do mody unisex, i jednocześnie ma swój charakter. Pewnie nie jest to ciuch, w którym wyszedłbym na niedzielną przechadzkę po parku ale ma w sobie jakiś imprezowy vibe, w którym dobrze się czuję.
I prawdopodobnie o to właśnie chodzi w modzie unisex. Sukces tego stylu polega, na znalezieniu niszy, która odpowiada właśnie tobie, nie otoczeniu, które cię ogląda. Jeśli zakładasz coś unisex, czujesz się w tym dobrze… to znaczy, że te ubrania zostały stworzone z myślą o Tobie. Dlaczego zatem miałbyś ich nie nosić!? 😊
WARTO PRZECZECZYTAĆ: JAK PISAĆ KSIĄŻKI, (NIE) O SXXXE?
Recenzja książki AntyXrotyk.
KUPISZ TUTAJ: SIATKOWE BODY – ALIEXPRESS
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ: PREMIERA DRUGIEJ CZĘŚCI CUDZEGO ŻYCIA – NOWY POCZĄTEK!
TU KUPISZ KSIĄŻKĘ
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ: „CUDZE ŻYCIE” TOM 1
TU KUPISZ KSIĄŻKĘ
![PL🇵🇱:„THE PHANTOM” W OPERZE LUBELSKIEJ, CZYLI JAK ZNISZCZYĆ MIŁOŚĆ DO „UPIORA…”
Recenzja spektaklu. Zachęcony pozytywnym odbiorem mojej recenzji AIDY, postanowiłem kontynuować wątek komentowania sztuki z laickiego punktu widzenia. Okazja co do tego pojawiła się wyjątkowo szybko, bo kiedy dowiedziałem się że w Operze Lubelskiej wystawiany jest Upiór w operze, nie zastanawiając się ani minuty, kupiłem bilety i ruszyłem do stolicy województwa lubelskiego chcąc porównać tę sztukę z kultową już adaptacją- warszawskiego teatru ROMA. I właśnie wówczas przekonałem się, że zgodnie z powiedzeniem: ”gdzie się człowiek spieszy, tam się diabeł cieszy…” pośpiech to wyraźnie zły doradca… Bo gdybym nie zasugerował się plakatem, i zdjęciem ze spadającym żyrandolem… wiedziałbym że „The Phantom” w operze lubelskiej, ma tyle wspólnego z ”Upiorem w Operze” co Trybunał Juli Przyłębskiej z konstytucją RP… Ale po kolei… […] nie znęcajmy się już nad samą fabuła…, bo jest jaka jest. Teatr zupełnie nie dba aby zachęcić widza do tego spektaklu. Musical to taniec łączony z muzyką. Choreografia, która jest ważniejsza niż dialogi… i nie mam nic co do wieku aktorów grających w tym spektaklu…ale grając w musicalu trzeba tańczyć! Nie chodzić za rękę i jedna scena z tańczącymi chłopcami to za mało aby zyskać serce fanów tego gatunku. Kolejna porażka to scenografia, gdzie jest kultowa scena balu maskowego na schodach, gdzie podziała się do cholery loża numer 5! I dlaczego żyrandol spada tak… jakby zjeżdżał na tyrolce! Matko tego tak się nie robi… nie robi się tego tym, którzy kochają ten spektakl! Natomiast nic tak nie boli jak warstwa muzyczna. Bo to ona niesie emocje w tym widowisku. Uderzenia bębnów, kościelnych organów czy trąb dętych … to musi działać w operze, NIEŚĆ MOC!!!. Tu tego po prostu nie ma… nie ma i dlatego ten spektakl nie niesie i nie może się udać. Bo nic z niego nie zostaje w sercu odbiorców […] Po pełną recenzję zapraszam na bloga: www.zwyczajnychlopak.pl ENG🇬🇧: THE PHANTOM” AT THE LUBLIN OPERA, OR HOW TO DESTROY YOUR LOVE FOR THE “PHANTOM…” #upiórwoperze #thephantomoftheopera #thephantom #opera #art #musical #recenzja #boy #boystyle #zwyczajnychlopak](https://zwyczajnychlopak.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)
